Σάββατο 2 Ιουνίου 2007

Αυτό το κακό πρέπει να σταματήσει!

Την Παρασκευή 1/6/2007 όπως οι περισσότεροι bloggers, έτσι και εγώ αποχαιρέτησα την Αμαλία Καλυβινού (http://fakellaki.blogspot.com) που «έφυγε» τόσο άδικα.
Από σεβασμό στη μνήμη της δεν επεκτάθηκα πάνω σ’ αυτό το τόσο σοβαρό γεγονός.

Σήμερα όμως δεν μπορώ να μη «φωνάξω» γι’ αυτά τ’ απαράδεκτα που συμβαίνουν στην χώρα μας.
Βλέπετε ενώ όλοι λένε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι το σημαντικότερο αγαθό και πρέπει να το διαφυλάττουμε σαν κόρη οφθαλμού, εν τούτης το μόνο που γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, είναι κάποιοι να βάζουνε σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και όλα αυτά γίνονται για να μπορούν να «τρώνε» όσο το δυνατόν περισσότερα! Θα προσπαθήσω να γίνω πιο σαφής.
Κάθε μέρα αυτοί που ορκίστηκαν να υπηρετήσουν το έθνος και μάλιστα στην «Ιερότερη» έκφρασή του, αυτή του άμεσου εκπροσώπου του στη Βουλή των Ελλήνων, καθώς και σε άλλες υψηλές θέσεις της δημόσιας διοίκησης, το μόνο που κάνουν είναι ν’ ασχολούνται με το πώς θ’ αυξήσουν τα δικά περιουσιακά στοιχεία, των συγγενών τους καθώς και των παρατρεχάμενων γύρω τους!
Κάθε μέρα από τις λίγες πληροφορίες που μπορούν να δουν το φως της δημοσιότητας βλέπουμε το φαγοπότι που γίνεται σ’ όλους τους τομείς της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος. Μίζες, προμήθειες, υπερτιμολογήσεις και ότι άλλο μπορεί να εφεύρει ο δαιμόνιος νους αυτών των ανθρώπων (τρόπος του λέγειν άνθρωποι), χρησιμοποιείται για να κλέψουν τα χρήματα του Ελληνικού λαού. Και τα εκατομμύρια τα οποία «τρώγονται» δεξιά και αριστερά δεν είναι σε δραχμούλες του παλιού καλού καιρού, αλλά σε Ευρώ.
Εκατομμύρια ευρώ από αυτά που διατίθενται για την υγεία δεν φθάνουν ποτέ στον προορισμό τους και τ’ αποτελέσματα αυτής της κακοδιαχείρισης τα βλέπουμε στις περιπτώσεις όπως της Αμαλίας ή και του νεογέννητου βρέφους που «χάθηκε» (δυστυχώς και αυτό) προχθές γιατί σ’ όλη την Αθήνα υπήρχε μόνο ένα κατάλληλο ασθενοφόρο για τη μεταφορά βρεφών και ήταν δεσμευμένο σε άλλο περιστατικό!
Και ρωτώ, τόσο δύσκολο είναι όλα αυτά τα χρήματα που ο Ελληνικός λαός δίνει για την υγεία, να φθάσουν εκεί που πρέπει;
Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν παντού κατάλληλα ιατρεία και νοσοκομεία, να υπάρχουν παντού ασθενοφόρα, να υπάρχουν γιατροί και νοσοκόμες και ότι άλλο χρειάζεται για να σωθούν έστω κάποιοι από όλους αυτούς που κινδυνεύουν καθημερινά;
Αλλά ακόμη και εάν κάποια «πρέπει να φαγωθούν στο δρόμο», που δεν πρέπει, γιατί πρέπει να είναι τόσα πολλά;
Και τέλος θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς που οι περισσότεροι δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και το μόνο που ξέρουν είναι να «τρώνε» των άλλων, πως μπορούν και κοιμούνται ήσυχοι, πως μπορούν να κοιτάζουν τους άλλους ανθρώπους αλλά και τα ίδια τους τα παιδιά στα μάτια;

Γιατί βλέπετε αχόρταγα – αδηφάγα άτομα το αίμα πολλών εξ αυτών των παιδιών είναι στα χέρια σας!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: