Την ώρα που η πατρίδα μας ζούσε μια πρωτόγνωρη τραγωδία δύο από τα πρωτοκλασάτα μέλη της κυβέρνησης, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, άλλη δουλειά δεν κάνανε από το ν’ ασχολούνται με το πώς θα καταρτιστεί το ψηφοδέλτιο τη Α! Αθήνας έτσι ώστε να καταφέρουν να διεκδικήσουν την πρώτη σε ψήφους θέση.
Δύο πολιτικοί οι οποίοι ενώ δήλωναν ότι διεκδίκησαν την θέση του Δημάρχου της Αθήνας για να προσφέρουν στην πόλη, εντούτοις την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια από τον δήμο για να θρονιαστούν σε μια υπουργική καρέκλα.
Μια καρέκλα από την οποία η Ντόρα δεν έχει να επιδείξει κάτι το σημαντικό ενώ ταυτόχρονα έχει καταφέρει να γίνει αντιπαθής σε κυβερνήσεις όπως της Ρωσίας, που παραδοσιακά διατηρούσαμε πάντα καλές σχέσεις.
Και αναρωτιέμαι για τη Ντόρα Μπακογιάννη, τι παραπάνω θα μας προσφέρει που δεν κατάφερε να μας προσφέρει ο μπαμπάκας της, ο Κων/νος Μητσοτάκης που μας τη φόρτωσε.
Αν και η σκέψη αυτή με τρομάζει όταν αναλογίζομαι την προσφορά του μπαμπάκα της:
Την αποστασία στην οποία δεν είχε κανένα πρόβλημα να εξαγοράσει συνειδήσεις ή και να πουλήσει ενδεχομένως τη δική του!
Την αμνησία που μας πρότεινε για το Μακεδονικό πριν δέκα χρόνια όταν μας έλεγε ότι «θα ξεχάσουμε το θέμα της Μακεδονίας»!
Την εκτίμηση που του έχει η πλειοψηφία των συμπατριωτών του Κρητικών που δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό!
Φθάνει πια με την οικογενειοκρατία!
Έχει έρθει η ώρα να επιλέξουμε τους εκπροσώπους μας στη βουλή με κριτήριο την αξία τους και όχι το όνομά τους, φθάνοντας μπροστά στην κάλπη ας μην επιτρέψουμε την λήθη να μας κυριεύσει.
Αρκετά πάθαμε από τους «επώνυμους»!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου